Bas en Els Scheurwater ontfermen zich over de nalatenschap van het werk van Marijke Kentgens (zus van Els) die in 2012 overleden is. Zij hebben hun galerie volledig ingevuld met een uitgebreide selectie van de vele werken van Marijke. Zo blijft Marijke, onder de liefdevolle vleugels van haar zus, een levende inspiratiebron voor eenieder die er binnentreedt.
Een tekst die Marijke zelf geschreven heeft voor een expositie in de galerie:
Over het ontstaan van een schilderij of collage… Hoe dat werkt weet ik niet precies, een soort gedrevenheid, het moet gewoon, van niemand, alleen van mijzelf. Niet teveel denken, maar doen.
Wel weet ik dat “kijken” mijn hobby is en verder een fascinatie voor de mens; vooral het gezicht. Ik kijk veel naar mensen en honden, op straat, de televisie, op afbeeldingen in kranten en tijdschriften en oude foto’s. Praten met iemand met een interessant gezicht is er lastig, na afloop weet ik hem of haar wel te tekenen, maar waar het gesprek over ging ben ik kwijt.
Overal waar ik loop, vind ik voorwerpen die weer in de collages terugkomen, bv stukken van posters, touwtjes of een platgereden potloodje. Thuis zijn er de pluizen uit de wasdroger, verpakkingen en mooie papiertjes.
Alle indrukken en/of voorwerpen krijgen een vorm, vastomlijnde ideeën zijn er meestal niet, soms een vaag idee over kleuren- en materiaalcombinaties. Tijdens het werk verandert er veel, steeds maar kiezen en zoeken, op de tast vind je de weg. Allemaal indrukken en herinneringen, kleuren, vormen, lijnen, contrasten, fantasie, de kwasten maar vooral mijn vingers, een beetje verstand, aardig wat haat en liefde tijdens het werkproces…. en dan het moment “herkennen”… het gaat lekker en als ik mezelf kan verbazen is het soms ook goed.
Marijke Kentgens, Den Haag, 21 april 2007
